ANNA WYPYCH Tym razem spotkanie w Gdyni – Ania jest przedstawicielką „młodego pokolenia” twórców. Bohaterowie moich dotychczasowych historii fotograficznych zajmujący się malarstwem reprezentują różne kierunki często przenikające się. No cóż nie jestem krytykiem sztuki, więc nie będę tego tematu analizował. Myślałem, że mogę zastosować termin (ok wcale nie jestem za „terminologizowaniem” i szufladkowaniem dzieł twórców!) hiperrealizm – tak, chciałem się trochę popisać przed Anią, że taki termin nie jest mi obcy… No i dowiedziałem się, że to jednak nie jest hiperrealizm! Zresztą to nie ważne – artystka maluje z benedyktyńską cierpliwością, jeden obraz zabiera jej 900 godzin i więcej… Oglądając jej obrazy pomyślałem, że to trochę realizm magiczny jak w prozie iberoamerykańskiej. Uważam, że jako były polonista mogę mieć takie skojarzenia  Co było dla mnie niesamowite to sposób pracy autorki. Ania wykonuje zdjęcia, które są podstawą do kompozycji fotograficznych, które buduje w PS. Na ekranie komputera powstaje szkic obrazu. Jako fotograf mam skojarzenia z pracami Dawida LaChapelle – on też wykonuje dziesiątki fotografii jako składowe końcowego dzieła – fotograficznego. A tutaj mamy jakby następny krok, fotograficzny szkic komputerowy jest inspiracją do malowania obrazu przy użyciu farb olejnych… Tak, muszę przyznać, że ciągle mnie szokuje obecność najnowszych technologii w pracowniach artystów! Oczywiście wynika to z mego wieku i jakiegoś już przestarzałego sposobu myślenia o tym jak ta „artystyczna twórczość” powinna wyglądać! Myślę, że gdyby teraz żył Leonardo Da Vinci byłby fanem komputerów i programów graficznych! Podejrzewam też, że używałby programów architektonicznych i… napisałby wiele nowych…  Strona Ani to: www.annawypych.pl Ta sesja jest częścią projektu „Artysta- proces twórczy“ w ramach stypendium finansowanego przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.